James's Wisdom

Waarom heb je gekozen voor een sensor en injecties? 

Ik heb een tijdje de OmniPod-pomp gebruikt. En ik vond het geweldig. Toen veranderde ik van baan en vergoedde de verzekering de pomp niet meer. Dus ging ik terug naar de glijdende schaal en dat heb ik waarschijnlijk twee, drie jaar gedaan. Ik worstelde ermee. Ik regelde het niet zoals het moest. En toen zei mijn dokter iets over de InPen. Daar ben ik in juni van dit jaar mee begonnen en ik ben er helemaal weg van. Het heeft enorm geholpen. Met de InPen is er een app die je op je telefoon kunt zetten en de pen zelf heeft Bluetooth. Hij is dus verbonden met je telefoon en de app die ik heb, regelt in principe alles. Ik test mijn suiker met de One Touch meter, en dan zet ik wat mijn glucose was in de app, en ik voer in hoeveel koolhydraten ik eet voor die maaltijd, en het doet al het rekenwerk. Het doet alle berekeningen. En het houdt alles bij. Het is veel gemakkelijker.

Wat zijn de nadelen van het gebruik van een sensor en injecties? 

Voordelen: Het heeft een geschiedenis van alles. Het houdt bij hoeveel eenheden ik neem en het is veel handiger omdat ik niet hoef uit te rekenen hoeveel koolhydraten ik eet, wat mijn suiker is, wat de koolhydraatratio is en hoeveel insuline ik moet nemen - ik typ gewoon de getallen in de app en het regelt alles. Er is zelfs een herinnering voor mijn insuline met langzame afgifte elke avond.

Minpunt: Ik zou zeggen dat het iets langer duurt, bijvoorbeeld als ik klaar ben om te gaan eten, omdat ik mijn suiker moet testen met de One Touch, alles moet opbergen, dan op mijn telefoon ga, alles moet invoeren en de InPen moet gebruiken om mezelf de injectie te geven. Het duurt dus iets langer, maar het is geen groot probleem.

Hoe reageer je op mensen als ze je apparaten opmerken of becommentariëren?

Ik laat ze gewoon weten dat ik diabetes heb. Eigenlijk vertel ik gewoon 'hé, dit is wat dit is'. Een paar weken geleden vroeg iemand me nog naar de InPen. Ik heb de app op mijn telefoon gezet, alles laten zien wat het deed en ze waren erg ontvankelijk voor alles wat ik zei. Ik denk dat het probleem voor een groot deel is dat mensen zich bewust worden van diabetes, maar er zijn nog steeds mensen die niet weten wat er allemaal bij komt kijken - wat iemand met diabetes allemaal moet doen.

Diabetesapparaten kunnen veel informatie en cijfers produceren. Wat vind je daarvan? Wat doe je met alle gegevens?

Ik vind het leuk. Ik ben altijd een beetje een wiskunde nerd geweest. Ik hou van getallen en zo. Maar zoals ik al zei, de InPen houdt alles bij. En elke twee weken kan ik op de app een rapport genereren in plaats van op een logboek te moeten schrijven wat mijn metingen 's ochtends waren, wat het was voor de lunch en zo. Elke twee weken kan ik op de app een rapport genereren van de afgelopen twee weken en dat naar hun kantoor faxen. Ik hoef er dus niet eens heen om het in te leveren. Je zou denken dat het niet zo moeilijk is om even snel naar je dokter te gaan om een papiertje in te leveren, maar dat is wel zo prettig: ik hoef me geen zorgen te maken dat ik er elke paar weken of elke week moet zijn om al mijn logboeken in te leveren.

Mijn arts en ik praten over (de rapporten) als ik elke drie maanden naar haar toe ga voor mijn afspraak. Als er problemen zijn tussen die afspraken door, kan ik haar bereiken. Of zij neemt contact met mij op - maar ik stuur die rapporten elke twee weken op. Als er aanpassingen nodig zijn, belt het kantoor me op en vertelt me welke aanpassingen ik moet doen en waarom ik ze moet doen. En ze hebben me laten zien hoe ik de aanpassingen in de app zelf moet doen toen ik hem voor het eerst downloadde, dus ik kan dat zelf doen.

Hoe draag jij je apparaten? 

Ik noem het mijn handtas, maar het is gewoon een boterhamzakje ter grootte van een kwart of misschien een liter waar ik alles in draag en dat overal met me meegaat. Als ik uit eten ga in een restaurant, laat ik hem in de auto liggen. Ik neem het niet mee naar binnen. Ik test alles voordat we gaan eten. Maar mensen zien het en dan vragen ze me wat het is. Dan zeg ik dat het mijn handtas is en waarom ik dan een handtas bij me heb.

Wat helpt je om je apparaten te vertrouwen?

Ik was er niet zo bang voor omdat mijn arts het me uitlegde en me door alles heen loodste.

Mijn arts gaf me een één-op-één overzicht van alles, wat een enorm voordeel was bij het overstappen. Maar iedereen met diabetes reageert anders op verschillende dingen. Geen twee mensen reageren hetzelfde op iets. Dus ik weet niet of ik het risico had willen nemen zonder de één-op-één analyse. Maar ik zou zeker wat onderzoek hebben gedaan en het hebben bekeken.

Wat zou je tegen iemand zeggen die deze combinatie overweegt? 

Het is echt veel handiger om niet steeds etiketten te hoeven lezen, alles te moeten uitsplitsen en zo. Dus gewoon je getallen kunnen invoeren en alle berekeningen laten doen - het is heel betrouwbaar.

En voor mij persoonlijk was het alsof er een gewicht van mijn schouders viel omdat ik me geen zorgen meer hoefde te maken over al die dingen. Ik kon gewoon mijn suiker testen, de koolhydraten invoeren die ik at en dat was het.

Eigenlijk is de grootste verandering dat ik niet alle berekeningen hoef te doen. Ik test nog steeds mijn suiker, ik controleer nog steeds alles, maar het doet alle berekeningen en vertelt me wat ik moet doen. Binnen een paar weken nadat ik het had gebruikt, zag ik mezelf weer onder controle krijgen en begonnen al mijn getallen weer binnen bereik te komen. Dus het werkt echt heel goed voor mij.

Welke uitdagingen heb je en hoe heb je die overwonnen? 

Ik gebruikte de OmniPod. Ik wisselde van baan en de verzekering veranderde, dus het werd niet zo goed gedekt als bij mijn vorige baan en ik kon het me niet veroorloven om het te blijven gebruiken. Maar de baan die ik nu heb, dekt al mijn recepten en alles - mijn insuline en de InPen.

Toen ik de InPen kreeg, hoefde ik er via mijn verzekering maar 25 dollar voor te betalen, wat geweldig was.