Lolly's Wisdom

Waarom heb je gekozen voor een sensor en injecties? 

Vroeger gebruikte ik een meter en injecties. Ik was bezig met gezinsplanning en mijn arts drong aan op de pomp en CGM voor de zwangerschap. Ik heb de pomp 9 maanden geprobeerd en voelde me ellendig. Mijn A1c ging van 6,0 naar 7,5 en de angst om constant verbonden te zijn met een apparaat waarvan de faalmodus is dat ik mijn BS niet meer onder controle heb, was angstaanjagend. Het paste niet in mijn trainingskleren die ik dagelijks droeg om gewichtheffen te coachen en dansles te geven, en ik kon het niet gemakkelijk verbergen in mijn pak voor vergaderingen met klanten. Ik voelde me ellendig en veranderde van arts om weer injecties te gaan gebruiken. Mijn nieuwe arts stelde de CGM voor om me te helpen pieken en dalen op te vangen voordat ze kritiek werden, dus ik ging ermee aan de slag een jaar voordat ik zwanger werd. Mijn A1c daalde weer en is nu 5,8 sinds ik de CGM met injecties gebruik. Ik kan eerder lage waarden zien en voorkomen dat hoge waarden uit de hand lopen door ze vroeg te zien. Ik gebruik apps om mijn maaltijden en de tijd binnen het bereik bij te houden, en ik heb een zeer succesvolle zwangerschap gehad met een zeer gezonde babyjongen. Ik was onvermurwbaar toen de baby eenmaal geboren was, maar ik begon het eigenlijk wel leuk te vinden om mijn kavels te zien en de pieken en dalen te vermijden. Ik ben nog steeds geen voorstander van de pomp, maar ik heb een paar vriendinnen geholpen met de CGM!

Wat zijn de nadelen van het gebruik van een sensor en injecties? 

Kijken naar de pijlen heeft een enorm verschil gemaakt. Als ik na een maaltijd begin op te staan, kan ik snel een wandeling maken of een eenheidsopname maken en later eten. Dat mijn man mijn cijfers op zijn telefoon in de gaten kan houden en me kan bellen als ik plotseling met mijn zoon bij de supermarkt sta en vraag: "Gaat het? Heb je me nodig?" Als ik borstvoeding geef of in de sportschool ben, kan ik dalingen van 100->60 zien zodat ik kan snacken terwijl ik lesgeef zonder te zweten en mijn samenhang te verliezen. De CGM heeft de controle verbeterd en heeft me geholpen om mijn langwerkende en snelwerkende insuline bij te werken zodat ik de hele dag stabiel blijf!

Diabetesapparaten kunnen veel informatie en cijfers produceren. Wat vind je daarvan? Wat doe je met alle gegevens?

Ik gebruik een app genaamd Glooko. Toen ik zwanger was, logde ik al mijn maaltijden zodat ik kon zien hoe mijn cijfers werden beïnvloed. Het synchroniseert met een Fitbit zodat ik ook kan zien hoe lichaamsbeweging mijn cijfers beïnvloedt. Glooko neemt alle gegevens en maakt grafieken die mijn arts kan gebruiken, waardoor alles minder overweldigend aanvoelt. Ik krijg "tijd binnen bereik"-plots en het registreert insuline en voedsel op één plek.

Dit zijn mijn apparaten.
Hoe reageer je op mensen als ze je apparaten opmerken of becommentariëren?

Vroeger haatte ik het. Totdat een 8-jarig meisje het op mijn arm zag en zei dat die van haar er net zo uitzag, maar dat haar stickers mooier waren. Ik ben een beetje gekalmeerd en leg nu gewoon aan mensen uit wat het doet, hoe het werkt en hoe makkelijk het te gebruiken is. Ik denk dat ouders van T1D-kinderen het meest geïnteresseerd waren vanwege de trackingfuncties, en het is niet minder raar dan alle fitnesstrackers die mensen kiezen om te dragen.

Hoe maak je de apparaten comfortabel op je lichaam? 

Het grootste probleem is het vinden van een zachte plek waar niet aan getrokken wordt door een veiligheidsgordel of door de grijpgrage vingers van mijn zoon. Het "plotseling uitscheuren" is mijn grootste angst en een van de redenen waarom ik de pomp haatte. De buik werkt goed, tenzij mijn zoon in de draagzak zit. De rug is goed, tenzij ik dansles geef. De arm is goed, tenzij ik aan het gewichtheffen ben omdat de hoeveelheid bloed mijn waarden verandert. Het is een echte uitdaging. Ik gebruik mijn mobiele telefoon als ontvanger, waardoor ik minder "diabetes troep" mee hoef te nemen, maar de telefoon past nauwelijks in zakken, dus dat is ook lastig. Gelukkig heb ik altijd grote portemonnees gehad voor mijn diabetesbenodigdheden, dus het toevoegen van een meter, ontvanger, naalden, pennen of een grote telefoon is niet zo'n groot probleem.

Wat helpt je om je apparaten te vertrouwen?

De CGM biedt extra informatie, maar ik ben niet afhankelijk van het succes ervan. Als het mislukt of verlopen is, plaats ik het gewoon opnieuw als ik thuiskom of start ik het opnieuw op en wacht ik 2 uur. Een defecte CGM is voor mij een ongemak, maar niet levensbedreigend. Dus hoewel de stress van het niet weten mijn getallen kan laten stijgen, ben ik slechts zo afhankelijk van de technologie als ik kan zijn - en dat helpt. Het ondersteuningsteam van Dexcom liet me ook met het technische team praten om er zeker van te zijn dat mijn werkomgeving en labs geen problemen zouden veroorzaken, dus ik heb langzaam vertrouwen kunnen opbouwen. Ik ben behoorlijk koppig, dus het feit dat ik het gebruik is al te gek voor woorden!

Wat zou je tegen iemand zeggen die deze combinatie overweegt en overweegt of het het geld waard is? 

Het is de moeite waard. Als je injecties gebruikt en een trainingsroutine, hormoonveranderingen of stress hebt die de werking van je insuline kunnen beïnvloeden, is het een geweldige manier om inzicht te krijgen in je insulinebehoeften voor de lange en korte termijn. De meeste verzekeringen werken samen met de leveranciers en artsen weten hoe geweldig de CGM is, dus ze zijn altijd bereid om te helpen met verzekeringsmaatschappijen en de fabrikant. Deze apparaten redden levens en hoe vreselijk ik het ook vind om constant vastgebonden te zijn, het heeft me behoed voor nachtelijke dalen, langdurige pieken en heeft me geholpen om actief te blijven met heel weinig risico's en minder vingerprikken. (Ik steek nog steeds veel vingers).

Welke uitdagingen heb je en hoe heb je die overwonnen? 

Ik zorg ervoor dat ik dubbele insulinepennen in mijn tas heb zodra mijn huidige pen 40 eenheden heeft. Dan heb ik uiteindelijk 2 pennen voor een week bij me, maar ik kom zelden zonder te zitten. Ik bewaar overal ziplockzakjes met pennennaalden zodat ik nooit ver verwijderd ben van een voorraadje. De CGM is moeilijker omdat ik niet graag sensoren achterlaat op plaatsen zoals mijn auto of kantoor. Daarom probeer ik hem elke week op dezelfde dag te verwisselen, en als ik uiteindelijk niet thuis ben, start ik hem gewoon opnieuw op terwijl ik weg ben en verwissel ik hem op het eerstvolgende geschikte moment.